Het begin is er

Welkom op mijn eerste blog, de eerste die ik ooit geschreven heb. Ten minste, de eerste die ik ooit in deze context heb geschreven. Met het ingaan van de vier maanden die ik heb om mijn manuscript te promoten, wordt er vanuit mijn binnenste een heel vat aan emoties opengetrokken. Ik leer vrienden kennen, die zonder aarzelen aandelen bij me kopen en mijn manuscript nog lezen ook. Van andere vrienden, vanuit een blind vertrouwen, blijkt dan toch nog dat je ze over de streep moet trekken en moet overtuigen van de waarde van je project. Alsof je ze vraagt of ze ter plekke een nier of een ander orgaan willen afstaan. Nee, jongens en meisjes, het is maar een aandeel in een manuscript dat met verve geschreven is en alle aandacht verdient, zelfs negatief, als het niet anders is. Alles beter dan drie jaar bloed, zweet en tranen die op de planken blijft liggen, en dat tien jaar later je dochter aan je vraagt:" Pap, ik wist niet dat jij aan schrijven deed? Wat grappig zeg, mag ik het eens lezen?"
Dan knik ik, mompel wat en denk terug aan die vier maanden tijd die ik had om 'Benauwd' te promoten. Een lange zucht volgt, terwijl ik denk aan het leven dat ik als succesvol schrijver had kunnen hebben.. Nogmaals, het begin is er, maar wat is die eindstreep ver!