donderdag 7 juni 2012

Nog 131 aandelen - Wie maakt me los?

De laatste loodjes wegen het zwaarst, zegt men in de volksmond. Ik vind van niet, althans, niet deze keer. De laatste paar dagen leun ik achterover -bij wijze van spreken, ik werk immers op kantoor- en zie hoe de teller van de aandelen zich telkens verplaatst in mijn voordeel. Ga direct naar start, u hoeft niet naar de gevangenis en u ontvangt van de bank 20.000 Euro. Monopolie voor beginners, maar dan in het echt, behalve die 20.000 Euro dan. Dat is voor later, veel later of nooit natuurlijk. Deze laatste zin zou mijn oma weer witheet maken, aangezien zij altijd 'zeg nooit nooit' verkondigde, tot in haar laatste levensdagen, wat haar overigens geen windeieren heeft gelegd. Goed, ik dwaal af, zoals het een echte Waterman betaamt. Dit zijn gewoon regelrechte vrijdagochtend gedachten, direct neergetypt en niet gewist. Ik ben een schrijver die gewoon keurig zijn eigen gedachtestroom volgt, zonder onderbrekingen en later de tekst nog eens terugleest, soms met het schaamrood op de kaken, en dan is het al te laat. Dit is uiteraard niet het geval met 'Benauwd'. Ik heb er drie jaar non-stop aan gewerkt en het resultaat mag er zijn, vind ik zelf. En laat dat nou net bevestigd zijn door vele trouwe bezoekers van Tenpages.com. Ik ben er oprecht dankbaar om, hetgeen ik weer kenbaar probeer te maken, of via mijn blog of via dankmails die ik tussen de bedrijven door uitstuur. En elk woord ervan is gemeend, gekopieerd of niet. Het is immers ook een gezamelijke prestatie, ook als straks mijn boek in de winkels ligt.

Nog maar 131 aandelen te gaan, met het EK en het weekeinde voor de deur. Misschien is het vanavond al feest. Misschien volgende week pas, wanneer we ook van Duitsland winnen. In ieder geval zal de Champagne rijkelijk vloeien met de namen van de aandeelhouders op mijn lippen, en een glimlach die vast en zeker voor mij bedoeld is (zie laatste zin H1 'Benauwd')

 de laatste loodjes...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten